ارزیابی آلبوم فراموشی از گروه اتل متل
کار زیاد سختی است چنانچه بخواهیم جهت آلبومی نوع گزینش کنیم که خود سازنده‌اش ایده‌ای درباره سبک آن نداشته باشد، هرچند دیر زمانی است که عمر این گونه سبک بندی‌ها به اتمام رسیده است اما این برچسب‌ها همچنان توسط گروه‌های مختلف به آثار موسیقایی نسبت داده می‌شود.
هضم عنوان نخستین آلبوم رپ مجاز که به این مجموعه نسبت داده می‌شود، کمی سخت است.هیچ یک از ویژگی‌ها المان‌های موزیک رپ و فرم آن در این مجموعه رعایت نشده است. یکی از مهم‌ترین عناصر آهنگ رپ، ترانه‌های آن است (فارغ از موضوعاتی که به آن پرداخته می‌شود) که می بایست وزن خاصی باشد. ضمن اینکه اکثر رپرها ترانه‌هایشان را خودشان می‌نویسند و همین امر به میزان خلاقیت آثار آن‌ها می‌افزاید که بازهم در این آلبوم تذکر ی به آن نشده است. از تمام خیلی مهم تر اینکه رپ‌خوانی قواعد قوانین ویژه به خود را دارد و نمی‌توان هر شعری که بصورت تند زود یا دکلمه‌وار خوانده می‌شود را در حوزه موسیقی رپ گنجاند. برای مثال فلو (Flow) که به عنوان “ریتم قافیه” طریقه تعلت تعریف شده است، یکی از مهم‌ترین قواعد این نوع موسیقی است. در هر حال آن طور که از خبرها بر می‌اید این نخستین آلبوم موسیقی مجاز رپ فارسی (یا گفتاواز) با نام «فراموشی» از گروه «اتل متل» منتشر شده است. هرچند اگر بخواهیم نبعضی عمیق‌تر به این جریان بیاندازیم، می‌توان آثاری با شباهت بسیار زیاد بیشتر به سبک موسیقی رپ در آلبوم “اسکناس” از شاهکار بینش پژوه پیدا کرد که سال‌ها پیش بصورت قانونی مجاز انتشار شده بود و اتفاقا آن اثر، حرف‌های بسیار زیاد زیادتری جهت گفتن داشت. از دیگر اثار انتشار شده مجاز در ژانر موزیک رپ می توان به آلبوم “زیر خط فقر” از “رها شایان” در سال ۱۳۸۴ اشاره کرد.
مسئله اصلی این است که آیا می‌توان این آلبوم را چندین بار گوش کرد یا برای فردی نوستالژی ایجاد می‌کند؟ آیا کسی می‌تواند از شنیدن این حتمـا ت لذت ببرد؟ کلا تولید چنین آلبومی صرفا جهت اینکه یک تاثیر تولید شده باشد، صورت گرفته است؟ یا واقعا پشت آن فکری بوده است؟ هرچند ترانه‌ها بوسیله یکی از بهتریـن ترانه‌سرایان کشورمان روزبه بمانی نوشته شده، اما شیوه بهره گیری از آن‌ها برروی این فرم موزیک سبب شده تا زیاد به دل ننشیند. عدم بهره گیری از قواعد تکست‌های رپ از عبارت موارد دیگری است که شنونده را آزار می‌دهد چرا که فقط با روخوانی تند و آسان از ترانه‌ی معمولی مواجه می‌شود. اکثرا ٌ در متون رپ فارسی از آرایه های ادبی استفاده می‌شود. واج آرایی، سجع، ایهام و جناس در رپ کاربر د دارند زیاد ی از رپرها از قالب بحر طویل بهره می‌گیرند. دقیقا موارد ی که در این آلبوم توجه خاصی به آن‌ها نشده است. تکست های رپ برروی موسیقی ها نوشته می‌شوند برخلاف موزیک پاپ ابتدا ترانه نوشته نمی‌شود، پس برای آن ملودی و آهنگ تهیه و تولید شود…
وزن قافیه برروی ضرب ماندن باید در موسیقی رپ رعایت شود. رپرها با کنترل هجا‌ها، صوت خود، اصرار ها حتی میزان کشیدگی کلمات روی موزیک سوار می‌شوند. تنها نکته مثبت داخـل آلبوم بخش‌هایی است که بصورت پاپ اجرا می‌شود.
