خبرگزاری انگلیسی «رویترز» در گزارشی پیرامون  «گام‌های ایران و همچنین روسیه به
سوی روابط نزدیکتر» نوشت: هنگام و زمانی که ایران اولین محموله ارسالی سامانه دفاع
هوایی پیشرفته روسیه را در ماه جاری دیدن نمود، موشک اندازهای آن هم سامانه
را در روز ارتش به دیدن کردن و نمایش گذاشت. در واقع اراده و تصمیم راسخ کرملین در ارسال سامانه
موشکی «اس -۳۰۰ » به ایران که متوقف شده بود، موجب شادی آن کشور شد زیرا
آن امر اولین مدرک آشکار در رشد همکاری بین ایران و همچنین روسیه با آغاز بحران
داخلی سوریه می باشد که البته در حال سنجش مقدار و اندازه و میزان نفوذ آمریکا در خاورمیانه نیز
می‌باشد.

دیپلمات‌ها و همچنین تحلیلگران در آن باره می‌گویند، تاخیر در
اجرای آن قرارداد نشان از محدودیت روابطی می باشد که بر اساس همگرایی منافع تا
جهان‌بینی مشترک شکل گرفته و همچنین در آن هم اختلاف عقیدتی نیز وجود دارد و همچنین روسیه
نیز علائمی از بی‌میلی را جهت میسر ساختن توسعه یک ائتلاف نشان می‌دهد.

در
آن بین، بعضی مقام‌های ایرانی نیز ائتلاف راهبردی عمیق‌تر از برهه فعلی
با روسیه را خواستارند ولی باید توجه داشت کرملین تنها مایل به همکاری‌های کنونی در بعد
جدید به خاطر سوریه‌ می باشد.

در همین باره نیز «دیمتری پسکوف» سخنگوی
کرملین ماه قبل گفت: «ما به روش مستمر در حال بسط روابط دوستانه با
ایرانیم ولی باید توجه داشت نمی‌توانیم واقعا در مورد الگوی جدید از روابط با هم گفت‌و همچنین‌گو
نماییم.»

رویترز با اشاره با لغو تحریم‌های روسیه علیه ایران از
آوریل سال شمسی قبل و همچنین در زمان توافق آن کشور با اقتدار و قدرت‌های جهانی نوشت: روسیه
اینک در حال ارزیابی مزایای اقتصادی و مالی و همچنین دیپلماتیک فروش سلاح به ایران در برابر
خطر ناخوش و غمگین شدن عربستان سعودی، آمریکا و همچنین البته اسرائیل می باشد که ایران را دیر
یا زود خیلی زیاد قدرتمند می کند.

در ادامه آن نقل از با اشاره به
حمایت تهران و همچنین مسکو از سوریه آمده می باشد: در پیشامد جدید حمایت از سوریه دو کشور
مکمل هم عمل نموده اند. به طوری‌که ایران نیروهای منظم خود که  به خوبی با
متحدانش تعامل داشته می باشد را  وارد سوریه نمود و همچنین در عین حال روسیه نیز از
اقتدار و قدرت هوایی درجه یک خود که ایران و همچنین  سوریه فاقد آن هم بودند، در عرصه سوریه
بهره بری و استفاده کرد. از لحاظ دیپلماسی نیز عملیات مشترک تهران و همچنین مسکو نقطه محوری
هرگونه رایزنی در مورد ساختار ترتیبات امنیتی منطقه شده‌ می باشد.

در
ادامه آن نقل از تحلیلی با اشاره به نشست‌های مخفیانه ایران و همچنین روسیه و همچنین میل
رهبری ایران به ائتلاف با روسیه  تا غرب می باشد: البته آن امر با رویکرد حکومت
ایران که از سوی «حسن روحانی» رییس جمهور و همچنین «محمد جواد ظریف» هدایت می‌می شود
مغایرت دارد که بعد از توافق  هسته‌ای تقریبا هر هفته به استقبال هئیتی از
غرب می‌روند. حسن روحانی تحصیل کرده غرب کمتر تمایل به روسیه داشته و همچنین
ارتباط و رابطه ناخوشایندی را با پوتین ریس جمهور آن کشور دارد. یک دیپلمات ایران
که مایل به افشای نامش نبود، در آن باره گفت: «روحانی و همچنین پوتین با هم
توافق ندارد.»

البته بعضی دیپلمات‌های دیگر ایران نیز از ارتباط و رابطه بیش
از حد ایران و همچنین روسیه که در قرن ۱۹ با انگلیس جهت سلطه بر ایران به نبرد
پرداخت و همچنین آن دو البته ایران را در هر دو جنگ جهانی اشغال کردند، محتاطند.

یکی
از سخنگویان سابق حکومت «محمد خاتمی» رییس جمهور دو دوره قبل ایران در
گفت‌و همچنین‌گو با رویترز گفت: «روس‌ها همواره از ما در سیاست خارجی بهره بری و استفاده
ابزاری نموده اند. آن هم‌ها هیچگاه در ائتلاف با کشوری پایبند نماندند.»

رویترز
می‌نویسد: ولی باید توجه داشت پوتین به شدت در تلاش جهت بهبود روابط با ایران بوده و همچنین در
نوامبر سال شمسی جاری با «آیت‌الله خامنه ای» رهبر ایران دیدار کرد  و همچنین ورژن و نسخه‌ای
از یکی از قدیمی‌ترین نسخ قرآنی را که آن کشور در جریان قرن نوزدهم از
ایران به دست آورده بود، به او همچنین هدیه نمود. ایران از بعد تجاری نیز در سال شمسی
۲۰۱۵ با آن کشور ۱٫۳ میلیارد دار داد و همچنین ستد داشت. اینک روسیه نیز ‌آمادگی
خود جهت ارائه وام ۵ میلیارد دلاری به ایران جهت سرمایه گذاری در مسائل
زیر ساختی خبر داده و همچنین در حوزه حامل‌های انرژی بین طرفین گفت‌وگوهایی جهت
حصول توافق در حال انجام می باشد ولی باید توجه داشت چشم انداز همکاری‌های آن دو کشور احتمالا
محدود می باشد و همچنین تحلیلگران آن حوزه می‌گویند ایران به شدت به فن آوری و همچنین
تجهیزات مستلزم و نیاز دارد و همچنین روسیه خود چنین مشکلی دارد.

 آن خبرگزاری در
خاتمه نقل از خود آورده می باشد: روسیه همچنین در رایزنی با ایران جهت ارتقا
قوه هوایی ویران شده آن کشور با فروش جنگنده «سوخو- ۳۰» می باشد ولی باید توجه داشت آن
قرارداد مستلزم و نیاز به اثبات و یا تایید شورای امنیت نهاد ملل متحد دارد و همچنین می‌تواند بعدا
موجب اخلال در روابط آن روسیه با اسرائیل، عربستان سعودی و همچنین آمریکا می شود.