قدرت موشکی ایران؛ کانون درگیری امریکا در فضای پسابرجام
قدرت موشکی ایران؛ کانون درگیری امریکا در فضای پسابرجام
آمریکاییها از ابتدای مذاکرات هستهای میان ایران و همچنین ۱+۵ بهدنبال طرح موضوع موشکهای ایران در آن مذاکرات بودهاند. اکنون و همچنین در فضای پسابرجام آن موضوع با جدیت بیشتری در دستورکار قرار گرفته می باشد. سؤالی که در اینجا پیش میآید، آن می باشد که چرا امریکا بهرغم فاصله چند هزار کیلومتری با منطقه خلیج فارس، هر چند وقت یکبار با کشورهای منطقه رزمایش برگزار میکند در حالیکه در برخورد با هرگونه رزمایش ایران در حریم امنیت خود، به گونهای متناقض عمل میکند؟
توافق هستهای میان ایران و همچنین ۱+۵ بهمنزله روندی محسوب میمی شود که اقتدار و قدرت
مانور حکومت اوباما را بهواسطه القای ثمربخشی دیپلماسی فشار و همچنین تحریم علیه
ایران، تقویت نموده می باشد. در چنین شرایطی، حکومت اوباما با کوبیدن بر طبل
موفقیت در برخورد با برنامه جذاب و جالب و خوب هستهای ایران تا حدودی بر انتقادات معطوف به ناکارآمدی سیاستهای خود که عمدتاً از سوی جمهوریخواهان مطرح گردیده، فایق
آمده می باشد. سناریوهای متعددی درخصوص الگوی رفتاری امریکا در فضای پسابرجام
مطرح شده می باشد. رهیافتی که اخیراً با جدیت بیشتری در دستورکار سیاست اعلامی و همچنین
اعمالی امریکا قرار گرفته، تحدید قدرت موشکی ایران میباشد.
اوباما
بعد از کسب اطمینان در خصوص کنترل قابلیتهای هستهای ایران و همچنین قرار دادن
آن هم بر ریل برجام، پروژه جدیدی را به دستگاه دیپلماسی امریکا سپرده می باشد. در
آن باره، سیاست راهبردی ایالات متحده معطوف به آن هم می باشد که بهموازات
القای ناکافی بودن توافق برجام بهمنظور لغو تمامی تحریمها، مسائل و همچنین
موضوعات غیره ای شامل قابلیتهای موشکی ایران و همچنین مسائل منطقهای را پیش
میکشد تا باره گسترش حوزههای مذاکراتی میان دو کشور و همچنین در پس نتیجه آن می شود که
پیریزی چهارچوب موردنظر خود را بهوجود آورد.
ایالات متحده
امریکا با علم به آنکه قدرت موشکی جایگاه ویژهای در دکترین دفاعی ایران
دارد، سیاست محدودسازی راهبردی ایران را در آن حوزه تعقیب نموده می باشد. بخشی
از آن راهبرد از طریق پیوند دادن قدرت موشکی ایران به برنامه جذاب و جالب و خوب هستهای
دنبال میمی شود. مقامات کاخ سفید بر آن باورند که موشکهای آزمایششده
ایران، قابلیت حمل سلاح هستهای را دارد و همچنین از آن رو بایستی و حتما مشمول توافق و همچنین
رژیمهای راستیآزمایی قرار گیرند. نامه مشترک آمریکا و همچنین همپیمانان آن هم به
بان کیمون را شاید بتوان نخستین اقدام امریکا در آن حوزه دانست. در آن
نامه به تناقض آزمایشهای موشکی اخیر ایران با برجام و همچنین قطعنامه ۲۲۳۱ شورای
امنیت اشاره شده می باشد.
قسمت و بخش غیره ای از راهبرد امریکا معطوف به
اطمینانبخشی به متحدان و همچنین شرکای منطقهای میباشد. در آن حوزه، حکومت
اوباما اهداف متنوعی را دنبال میکند. از یکسو در پی آن هم می باشد تا
همپیمانان منطقهای خود را متقاعد نماید که توافق هستهای با ایران
تأثیری بر مناسبات راهبردی و همچنین امنیتی آن کشورها با ایالات متحده نخواهد
داشت و همچنین از سوی دیگر نیز ایالات متحده از طریق پروژه ایران هراسی بهدنبال
آن هم می باشد تا ضمن برجسته نمودن قدرت موشکی ایران آن هم را بهمنزله تهدیدی جهت
کشورهای منطقه و همچنین امنیت منطقه ای و همچنین حتی جهانی نشان دهد تا هم باره مساعد
را جهت فروش تسلیحات خود فراهم سازد و همچنین هم بسترهای مورد بهره بری و استفاده و نیاز ضروری جهت برهم زدن
موازنه قوا در منطقه غرب آسیا به نفع رژیم غاصب و کودک کش صهیونیستی را به وجود آورد.
سفر
اخیر جان کری، وزیر خارجه امریکا به منطقه و همچنین دیدار با وزرای خارجه ۶ عضو
شورای همکاری خلیج فارس را بایستی و حتما در همین راستا مورد بررسی کردن قرار داد. او همچنین در
پایان آن ملاقاتها اظهار داشت که واشنگتن آماده کار با ایران جهت حل و همچنین
فصل موضوع آزمایشهای موشکی می باشد. بخشی از سخنان کری در چارچوب رهیافت
«موازنه تهدید» سازماندهی شده می باشد؛ جاییکه او همچنین اعلام داشت امریکا با
کشورهای منطقه علیه آزمایشهای موشکی ایران متحد می باشد. واضح می باشد که رویکرد
یادشده بهمنزله الگوی رفتاری امریکا در فضای پسابرجام، دربردارنده
نشانههای تهدیدآمیزی جهت قدرت موشکی جمهوری اسلامی ایران (بهعنوان
شالوده دکترین دفاعی کشورمان) میباشد.
در مجموع رویکرد امریکا در
برخورد با قدرت موشکی ایران را میقدرت تابعی از سیاست کلان آن کشور جهت
محدودسازی توانمندیهای راهبردی کشورمان دانست. در چنین فرایندی، تضعیف
منابع اقتدار و قدرت دفاع ملی و همچنین پایههای بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران بهعنوان
هدف غایی محسوب میمی شود. حال آنکه چنین رسالتی از طریق سازوکارهای متنوعی
دنبال میمی شود؛ گاه در عین بهکارگیری ادبیات تهدید از امکان مذاکره با
ایران جهت حل و همچنین فصل موضوع آزمایشهای موشکی سخن به میان میآید و همچنین گاه
نیز بهموازات تحریمهای اقتصادی، از سازوکارهای تحریم فنی بهره بری و استفاده
میمی شود.
در آن میان، سخنان رهبر معظم انقلاب مبنی بر رد هرگونه
مذاکره خارج از چارچوب هستهای بایستی بهعنوان مبنای عمل دستگاه دیپلماسی
جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار گیرد. در کنار آن موضوع، بایستی و حتما ضمن
حفظ وحدت داخلی از هرگونه ارسال پالسهای اشتباه از سوی مقامات داخلی
خودداری می شود.